גרסה בעבריתהכרתי, משהל'ה, בךמבט מלפנים.היית לי ידיד ואחלפני הרבה שנים;יחדיו למדנו אז תורהיחדיו המתקנו סוד;הנה עולה בזכרוניהרבי עם השוט.או, היכן ימי התכלת,מי ידע היכן?הילדות המהוללתכבר חלפה מזמן.או, היכן ימי התכלתמשהל'ה, אמור?את הרבי עם השוטגם לטובה אזכור.הכרתי, משהל'ה בךחיוך שמלבב.עקשן היית מעודךזכור לי עוד היטב;הרבי את השוט מרים,אתה חיוור, נכלם.אך דווקא לו, אינך בוכה,רק מחייך דומם.או, היכן ימי התכלת,מי ידע היכן?הילדות המהוללתכבר חלפה מזמן.או, היכן ימי התכלתמשהל'ה, אמור?את הרבי עם השוטגם לטובה אזכור.ומה שלום אחותך, רחל,או, רחל'ה שלי!היו ימים, שבצחוקהכבשה את כל כולי.אך היא רצתה את ברל'הולי גרמה כאב,ולמזכרת עוד נותרהצלקת לי בלב.או, היכן ימי התכלת,מי ידע היכן?הילדות המהוללתכבר חלפה מזמן.או, היכן ימי התכלתמשהל'ה, אמור?כן, את רחל'ה, בת-חמדלעולם אזכור.ומה שלום ברל'ה הגוץוזלמן ויעקב,אברמל'ה ומוטל'ה,אזכור אתכם לרוב,חולפים אתם בחלומיאני איתכם יחדיו.מתי ואיך? כל כך מהרהזמן עבר חלף.או, היכן ימי תפארת,מי ידע היכן?כן, היתה תקופה אחרתשחלפה מזמן.או, היכן ימי תפארת,משהל'ה, זוכר?אל אותם ימים בלי הרףלבבי חוזר.גרסה ביידישוואָס מאַכסטו עפעס, משהלע? כ'דערקען דיך נאָך אָן בליק,דו ביסט געווען מיין חברל מיט יאָרן פיל צוריק.און אויך אין חדר האָבן מיר געלערנט לאַנג באַנאַנד,אָט שטייט פאַר מיר דער רבי נאָךדער קאַנטשיק אין זיין האַנט. אוי, וואו נעמט מען צוריק די יאָרן, יענע שיינע צייט,אוי, דאָס יונגע שיינע לעבן איז פון אונדז שוין ווייט.אוי, וואו נעמט מען צוריק די יאָרן,משהלע, מיין פריינט?אוי, נאָך יענעם בייזן רביןבענקט דאָס האַרץ נאָך היינט. וואָס מאַכסטו, זאָג, מיין חברל?דיין שמייכעלע אַצינד,דערמאָנט מיך דיין עקשנותקייט נאָך זייענדיק אַ קינד.דער רבי שמייסט אין דיר אַריין,ביסט אויפגערעגט און בלאַס,נאָר אים להכעיס שמייכלסטודער רבי שפרינגט פון כעס. אוי, וואו נעמט מען צוריק די יאָרן, יענע שיינע צייט,אוי, דאָס יונגע שיינע לעבן איז פון אונדז שוין ווייט.אוי, וואו נעמט מען צוריק די יאָרן,משהלע, מיין פריינט?אוי, נאָך יענע שמיץ פון רביןבענקט דאָס האַרץ נאָך היינט. וואָס מאַכט דיין שוועסטער רחלע?ווי כ'וואָלט זי איצט געזען,זי איז אַמאָל, געדענקסטו נאָך,מיר נאָענט צום האַרץ געווען.נאָר זי געליבט האָט בערעלען,געהאַסט מיך אָן שום גרונט,געבליבן איז אין האַרצן לאַנגאַ נישט פאַרהיילטע וואונד. אוי, וואו נעמט מען צוריק די יאָרן, יענע שיינע צייט,אוי, דאָס יונגע שיינע לעבן איז פון אונדז שוין ווייט.אוי, וואו נעמט מען צוריק די יאָרן, משהלע, מיין פריינט?אוי, נאָך יענער שיינער רחלעבענקט דאָס האַרץ נאָך היינט. ווי גייט עס עפעס בערעלען, אברהמעלע וואָס מאַכט?און זאַלמעלע און יאָסעלע?זייער אָפט פון אייך געטראַכט.געחלומט פון אייך, קינדערלעך, געזען זיך אין דער מיט,געוואָרן אַלטע יידעלעךווי שנעל דאָס לעבן פליט. אוי, וואו נעמט מען צוריק די יאָרן, יענע שיינע צייט,אוי, דאָס יונגע שיינע לעבן איז פון אונדז שוין ווייט.אוי, וואו נעמט מען צוריק די יאָרן, משהלע, מיין פריינט?אוי, נאָך יענע שיינע צייטןבענקט דאָס האַרץ נאָך היינט.
|