audio items
snunit
العودة إلى نتائج البحث

יונת רחוקים

لتكبير النص لتصغير النص
playerSongImg
عنوان יונת רחוקים
دورة العام לכל עת
لغة עברית

תנאי השימוש:

تخضع هذه المادة لقانون حقوق النشر و/ أو شروط الاتفاقية. يُحظر كل ما يلي ما لم يتم الحصول على إذن كتابي من مالك حقوق الطبع والنشر ومالك المجموعة: الاستنساخ والنشر والتوزيع والأداء العام والبث والنشر عبر الإنترنت أو بأي وسيلة أخرى ، كذلك إنشاء عمل مشتق من البند (على سبيل المثال ، الترجمة أو التعديل أو التكيّف) بأي شكل أو بأي وسيلة، سواء كانت رقمية أو مادية.

على الرغم مما سبق، يحق للمستخدم القيام بأي استخدامات مسموح بها على النحو المحدد في قانون حقوق النشر الإسرائيلي (5768-2007)، مثل "الاستخدام العادل". في أي حال، يجب ذكر اسم (أسماء) القيّم (القيّمين) عند الاستفادة من عملهم. يحظر الإضرار بكرامة المؤلف أو سمعته عن طريق تغيير المادة أو الإضرار بها.

يخضع استخدام المادة أيضًا لشروط استخدام موقع.

إذا كان هنالك اعتقاد بوجود هناك خطأ في المعلومات الواردة أعلاه، أو في حالة وجود أية مخاوف بشأن انتهاك حقوق النشر فيما يتعلق بهذه المادة، يرجى التواصل معنا عبر البريد الإلكتروني: [email protected]

MARC RECORDS
تفسير التهاليل الدينية اليهودية

  • • יוֹנַת רְחֹקִים נָדֲדָה יַעֲרָה – עם ישראל, המדומה ליונה, נדד הרחק ממקומו ומצוי בגלות, המדומה ליער; דימוי ישראל ליונה רווח אצל ריה"ל, וכאן מקורו בתהלים (נו, א): לַמְנַצֵּחַ עַל יוֹנַת אֵלֶם רְחֹקִים לְדָוִד מִכְתָּם בֶּאֱחֹז אֹתוֹ פְלִשְׁתִּים בְּגַת.
    • כָּשְׁלָה וְלֹא יָכְלָה לְהִתְנַעֲרָה – היונה, ישראל, מועדת ונופלת, ולא מצליחה לקום ולעמוד. הלשון על פי ישעיהו (נב, ב): הִתְנַעֲרִי מֵעָפָר קוּמִי שְּׁבִי יְרוּשָׁלִָם הִתְפַּתְּחִי מוֹסְרֵי צַוָּארֵךְ שְׁבִיָּה בַּת צִיּוֹן – בהקשר של השיר, הרמז לנבואת הגאולה רק מעצים את תחושת חוסר האונים.
    • הִתְעוֹפֲפָה הִתְנוֹפֲפָה חוֹפֲפָה סָבִיב לְדוֹדָהּ סֹוחֲרָה סֹועֲרָה – היונה עפה, מרחפת וחגה באוויר, מקיפה את הקב"ה אהובה סחור סחור בסערה. ריבוי הפעלים והמצלול העשיר מציירים באופן מוחשי את מצוקתה של היונה המתעופפת אנה ואנה בסערה, מבקשת את דודה. מקור המילה 'חוֹפְפָה' בברכת משה לשבט בנימין בספר דברים (לג, יב): לְבִנְיָמִן אָמַר יְדִיד ה' יִשְׁכֹּן לָבֶטַח עָלָיו חֹפֵף עָלָיו כָּל הַיּוֹם וּבֵין כְּתֵפָיו שָׁכֵן.
    • וַתַּחֲשֹׁב אֶלֶף לְקֵץ מוֹעֲדָהּ – היונה חשבה בלבה כי כעבור אלף שנה מזמן חורבן הבית והיציאה לגלות, יגיע זמן גאולתה (ריה"ל עצמו נולד קצת יותר מאלף שנים אחר חורבן הבית השני). לשון הטור על פי דניאל (ח, יט): וַיֹּאמֶר הִנְנִי מוֹדִיעֲךָ אֵת אֲשֶׁר יִהְיֶה בְּאַחֲרִית הַזָּעַם כִּי לְמוֹעֵד קֵץ. החישוב של שנת האלף אפשר שמתבסס על הפסוק מתהלים (צ, ד): כִּי אֶלֶף שָׁנִים בְּעֵינֶיךָ כְּיוֹם אֶתְמוֹל כִּי יַעֲבֹר וְאַשְׁמוּרָה בַלָּיְלָה.
    • אַךְ חָפְרָה מִכֹּל אֲשֶׁר שָׁעֲרָה – אך חישובי הקצים שלה היו לשווא, עד שנתביישה ונכלמה מכל אשר חשבה. 'חָפְרָה' - התביישה, על פי ירמיהו (נ, יב): בּוֹשָׁה אִמְּכֶם מְאֹד חָפְרָה יוֹלַדְתְּכֶם...; 'שָׁעֲרָה' - חשבה, על פי משלי (כג, ז) כִּי כְּמוֹ שָׁעַר בְּנַפְשׁוֹ כֶּן הוּא...
    • דּוֹדָהּ אֲשֶׁר עִנָּהּ בְּאֹרֶךְ נְדוֹד שָׁנִים וְנַפְשָׁהּ אֶל שְׁאוֹל הֶעֱרָה – אלוהיה גרם לה סבל רב בפירוד המתמשך, בנדודיה בגלות, וכמעט חשף את נפשה למוות. הלשון על פי ישעיהו נג, יב: ... תַּחַת אֲשֶׁר הֶעֱרָה לַמָּוֶת נַפְשׁוֹ... מנוסח כהיפוך לדברי משורר התהלים (טז, י): כִּי לֹא תַעֲזֹב נַפְשִׁי לִשְׁאוֹל לֹא תִתֵּן חֲסִידְךָ לִרְאוֹת שָׁחַת (וראו גם).
    • הֵן אָמְרָה לֹא אֶזְכְּרָה עוֹד שְׁמוֹ וַיְהִי בְתוֹךְ לִבָּהּ כְּאֵשׁ בֹּעֲרָה – הסבל שסבלה היונה בידי דודה מביא אותה לרצון להתנער ממנו, לשכוח אותו, אבל היא אינה מסוגלת לכך, שכן הוא בוער בלבה כאש; הטור כולו מיוסד על נבואת ירמיהו (כ, ט): וְאָמַרְתִּי לֹא אֶזְכְּרֶנּוּ וְלֹא אֲדַבֵּר עוֹד בִּשְׁמוֹ וְהָיָה בְלִבִּי כְּאֵשׁ בֹּעֶרֶת עָצֻר בְּעַצְמֹתָי וְנִלְאֵיתִי כַּלְכֵל וְלֹא אוּכָל.
    • לָמָּה כְאוֹיֵב תִּהְיֶה לָּהּ וְהִיא פִּיהָ לְמַלְקוֹשׁ יֶשְׁעֲךָ פָּעֲרָה – כאן פונה המשורר ישירות לאל ומבקש את רחמיו על היונה: מדוע אתה מתנהג כאויב לישראל-יונתך, בעוד היא מצפה לגאולתך כאדמה המצפה לגשם? הטור מבוסס על שילוב פסוקים מאיכה (ב, ה): הָיָה אֲ-דֹנָי כְּאוֹיֵב בִּלַּע יִשְׂרָאֵל בִּלַּע כָּל אַרְמְנוֹתֶיהָ שִׁחֵת מִבְצָרָיו וַיֶּרֶב בְּבַת יְהוּדָה תַּאֲנִיָּה וַאֲנִיָּה, ומאיוב (כט, כג): וְיִחֲלוּ כַמָּטָר לִי וּפִיהֶם פָּעֲרוּ לְמַלְקוֹשׁ.
    • וַתַּאֲמִין נַפְשָׁהּ וְלֹא נוֹאֲשָׁה אִם כָּבְדָה בִשְׁמוֹ וְאִם צָעֲרָה – על אף הסבל והצער שנגרם ליונה ע"י הדוד, ועל אף נדודיה המתמשכים, היא ממשיכה להאמין בו ובגאולתו בכל ליבה, גם כאשר שמה מתכבד בזכותו, וגם כאשר היא יודעת צער בעטיו. לשון הטור על פי ירמיהו (ל, יט): וְיָצָא מֵהֶם תּוֹדָה וְקוֹל מְשַׂחֲקִים וְהִרְבִּתִים וְלֹא יִמְעָטוּ וְהִכְבַּדְתִּים וְלֹא יִצְעָרוּ.
    • יָבֹא אֱלֹהֵינוּ וְאַל יֶחֱרַשׁ עַל כָּל סְבִיבָיו אֵשׁ מְאֹד נִשְׂעֲרָה – היונה ממשיכה להאמין בגאולתה, שאז לא יחריש האל ויתעלם מסבלה אלא יבוא לגאול אותה בסערת אש. פרפראזה על תהלים (נ, ג): יָבֹא אֱלֹהֵינוּ וְאַל יֶחֱרַשׁ אֵשׁ לְפָנָיו תֹּאכֵל וּסְבִיבָיו נִשְׂעֲרָה מְאֹד.

أتعرفون المزيد عن هذا العنصر؟ وجدتم خطأ ما؟

ربما يثير اهتمامكم أيضًا

رحلة كازانتزاكيس إلى فلسطين الانتدابية: الانغماس في سبت النور بحثًا عن الجوهر

رحلة كازانتزاكيس إلى فلسطين الانتدابية: الانغماس في سبت النور بحثًا عن الجوهر

نشر نيكوس كازانتزاكيس (1883-1957)، صاحب رواية “زوربا اليوناني”، انطباعاته عن رحلته إلى فلسطين، والقدس بشكلٍ خاصّ في الصحف، ثمّ أعاد صياغتها أكثر من مرّة لتقترب من أسلوبه الأدبيّ، وقد تُرجمت إلى العربيّة عن الصيغة النهائيّة في كتاب “رحلة إلى فلسطين” (1989، مؤسسة خلدون – عمان).

لمقالة بمدونة المكتبة
ذمُّ شره الطعام وتعظيم الجوع: حمية الإمام الغزالي الروحيّة

ذمُّ شره الطعام وتعظيم الجوع: حمية الإمام الغزالي الروحيّة

ألّف الإمام أبي حامد الغزالي (1058-1111 م) كتابه الأربعين في أصول الدين في فترة عزلته واعتكافه التي امتدّت تقريبًا عشرة أعوام، قضاها في القدس ودمشق. قسّم كتابه إلى عدّة أقسام، منها ما هو في العقائد، وفي الأعمال الظاهرة، ومنها ما هو في تزكية القلب عن الأخلاق المذمومة، وقد وضّح رأيه في الطعام والجوع

لمقالة بمدونة المكتبة
أدعية إسلامية في مخطوطات المكتبة الوطنية

أدعية إسلامية في مخطوطات المكتبة الوطنية

الدعاء لغةً يُعْبَرُعن الطلب والابتهال؛ ففلان دعا الله أي ابتهل إليه بالسؤال، ورغب فيما يملك من الخير. أمّا اصطلاحًا فيعني طلب الأدنى للفعل ممن هو أعلى على وجه الخضوع والاستكانة. في الدين الاسلامي، يُعتَبَرُ الدعاء شكلاً مهماً من أشكال العبادة، إذ يقوم المسلمون بطلب العناية من الله واستمداد المعونة

للمزيد حول الموضوع